Αθανασία

Αν ήμουν αθάνατος
δε θα βιαζόμουν να δοξάσω τη βραδύτητα.
δε θ` αγωνιούσα ν` αγγίξω.
δε θα βιαζόμουν να μιλήσω.
Θα έμοιαζε ο χρόνος των είκοσι λεπτών
με το χρόνο των είκοσι μηνών
των είκοσι αιώνων.

Αν ήμουν αθάνατος
δε θα υπήρχαν λεπτά μήνες αιώνες
δε θ` άγγιζα
δε θα μιλούσα
δε θ` αγωνιούσα
δε θα βιαζόμουν
δε θα υμνούσα.

Αν ήμουν αθάνατος
θα ήμουν αδιάφορος και αδρανής
πανταχού παρών και πουθενά
μόνος κι εγκληματίας
διάβολος και θεός.
Θα ήμουν πάντα εγώ
ποτέ εμείς
ποτέ ζωή
παντοτινό τίποτε.

Μα ευτυχώς είμαι θνητός
και εμπαθώς βιώνω
τις φλογισμένες μας στιγμές
–νέκταρ αθανασίας.