Η διαύγεια του τετελεσμένου…
Η ομίχλη του γίγνεσθαι…
Ανάμεσα στους δυο ορίζοντες βρίσκεται η χώρα μας, κυλά η ζωή μας
Έχει το τετελεσμένο, ομίχλες και σκιές στη διαύγειά του μέσα.
Έχει το γίγνεσθαι, κοίλα τοπία που σαν ναοί φωτοβολούν στην ομίχλη του μέσα.
Μα ποιο είναι τετελεσμένο; Ποίο το γίγνεσθαι;
Ποια είναι η χώρα μας; Και η ζωή μας;
Το ταξίδι κινά από την Τροία.
Κύκλους αμέτρητους – χρόνους δέκα – διανύσαμε γύρω από το ιερόν πτολίεθρον πριν την ανώφελη πτώση.
Ανώφελη; Όχι. Χωρίς αυτή, το ταξίδι για την Ιθάκη δεν θα υπήρχε.
Βγήκαμε πλούσιοι από τους κύκλους της αυταπάτης.
Εισήλθαμε στη σπείρα της ζωής που αξίζει.
Εισήλθαμε από την πύλη του ονείρου. Του ονείρου που σηματοδοτεί και διαχωρίζει το τετελεσμένο από του ταξιδιού το γίγνεσθαι.
Μα και το ταξίδι γεμάτο είναι με παραισθήσεις, αιχμαλωσίες, μάχες, απάτες, αυταπάτες. Και ο σκοπός του καμιά δεν έχει σχέση με αργαλειούς και πιστές Πηνελόπες.
Του ταξιδιού το γίγνεσθαι βιώνεται μόνο. Για να καταγραφεί, πρέπει να γίνει τετελεσμένο.
Μέχρι τότε αρμενίζουμε στο τρικυμισμένο πέλαγο των σχέσεων των ανθρώπων. Με εφόδια το πάθος, τη φαντασία, το όνειρο, την επιθυμία. Χωρίς ποτέ να γνωρίζουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε.
Ετούτο το ταξίδι είναι η πραγματική μας ζωή.
Η ζωή μας γίνεται γνωστή εκ των υστέρων...
-/-
10 σχόλια:
Καλό σου ταξίδι
Νίκο
Αντίο θείε μου.
Καλό ταξίδι
"Eκ των υστέρων"
Άραγε διαισθανόσουν το τέλος;
Άραγε μας καλείς να σχολιάσουμε εκ των υστέρων;
"Στην απογείωση αποκτά ο κόσμος νόημα, και στην πτήση κερδίζουμε τη ζωή"...έγραφες κάποτε.
Έφυγες με πανσέληνο, όπως ολόφεγγη ήταν η ζωή σου.
Νίκησες το θάνατο, αφού θα μένεις μέσα μας για πάντα...
Καλή πατρίδα αγαπημένε φίλε!
Καλό ταξίδι κύριε Νίκο,
Με το ήθος σου και τη συμπεριφορά σου έδινες πάντα το παράδειγμα και τη σωστή άποψη
Φίλε,
είμαι συγκλονισμένος...
Είμαι κι ανόητος...
Μέσα μου, έχω μιά (ακατ)ανόητη πίστη ότι οι ωραίοι άνθρωποι δεν έχουν τέλος.
Και οι φίλοι μου αθάνατοι!...
Κανένα τέλος...
Κι έφυγες, χωρίς να το μάθω!
Χωρίς να σε δώ... Να σε χαιρετήσω!
Απαρηγόρητος, στ' ακρωτήρι της μνήμης.
Γειά σου, φίλε (... εκ των υστέρων).
Ελευθέριος Τζιόλας.
Καλό ταξίδι λέμε σε αυτούς που φεύγουν. Εσύ θα είσαι μαζί μας για πάντα.
Τρεις μήνες απων.
Η απουσία.βαρύτερη της παρούσιας.
Μικραίνει ο κόσμος...
Η απουσία,απείρως βαρύτερη
της παρουσίας.
Μήνες...μέρες...εποχές...
Μικραίνει ο κόσμος,με την απώλεια.
Σε γνωρισα πολυ λιγο, αρκετα ομως για να εκτιμησω την προσωπικοτητα σου, την οξυνεια και την ευαισθησια σου όπως και την ανιδιοτελη κριτικη πολιτικη σκεψη σου. Ο συντροφος Σ. Παπαθανασιου το εξεφρασε αλλωστε πολυ μεστα στην χθεσινη εκδηλωση αφερωμενη στη θυμηση σου...αναμεσα στα άλλα ο Νικος ειχε αναπτυγμενο ενα μεγαλο βαθμο συναισθηματικης ευφυίας...Νιωθω οτι σε ηξερα απο παλια και θα σε θυμαμαι οσο διαρκεσει η δικη μου ζωή.
Σταυ.Τσοπ.
Καλο ταξιδι ...συντροφε
Δημοσίευση σχολίου